شعر اربعین

باز این چه شورش است که در اربعین توست
باز این چه ماتم است که دلها غمین توست

زوار اربعین تو ایمانشان سر است
ایمان علامتی است که در اربعین توست

موکب به موکب از تو فقط حرف می زنند
این شور و عشق و زلزله ی آتشین توست

در قتل تو حرارتی از جنس آتش است
شوق زیارت تو الفبای دین توست

سمعا و طاعتا به لب هر چه زائر است
اهلا و مرحبا به زبان آفرین توست

جمعیتی به یاری ات از جان گذشته اند
این پاسخی به ناله ی هل من معین توست

بنگر رباب ها، علی اصغر به روی دست
بنگر هنوز حرمله ها در کمین توست

با زائران خویش بگو عاقبت به خیر
زیرا بهشت قطعه ای از سرزمین توست

قافیه را به مادرتان هدیه می دهم
این کشته ی فتاده به هامون حسین توست

سجده به سنگ می کنم و گریه می کنم
چون یادگار زخم عمیق جبین توست

دیدن حرم آرام و بی هیاهو سخت است

اگر یک بار در میهمانی اربعین حسین حاضر شوی، دیگر برایت خیلی سخت می‌شود، در زمان‌های دیگر که حرم حسین آرام و بی‌هیاهو است آنجا باشی.
چون حس می‌کنی، تنها در اربعین است که حُرمت حرم حسین حفظ می‌شود؛
در اربعین است که کسی آرام وارد حرم نمی‌شود؛ همه به سر و سینه می‌زنند و در فراق حسین اشک می‌ریزند و ناله سر می‌دهند.

******

سلام میدهم از بام خانه سمت حرم
چه میشود که بیایم منم قدم به قدم؟
یک اربـعین طلبیدن برای تو سهل است
حرم نرفته بمیرم برای من سخت است
اربعـین حسینی تسلیت باد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *