استاد: سرکار خانم حسینی
تفسیر آیات ۲۱ تا ۲۲ سوره مبارکه بقره:
آیه ۲۱:
در آیات گذشته، خداوند حال سه دسته (کافران، پرهیزکارن، منافقان) را شرح داد.
پرهیزکاران: مشمول هدایت الهی می شوند.
کافران: حس تشخیص از آن ها گرفته می شود و مهر جهل و نادانی بر دل هایشان زده می شود.
منافقان: بیمار دلانی هستند که بر اثر سوء اعمالشان بر بیماریشان می افزاید.
اما در این آیه خط سعادت و نجات را که پیوستن به گروه اول است مشخص می کند. و می گوید:« پروردگار را پرستش کنید تا پرهیزکار شوید.
یا ایها الناس حدود بیست بار در قرآن امده و مربوط به قوم و قبیله خاصی نیست.
برای برانگیختن حس شکرگزاری از مهم ترین نعمت، یعنی خلقت و آفرینش سخن می گوید.
تفکر در آفرینش خود و پیشینیان سبب می شود انسان ها خاضع و عابد خداوند شوند.
نتیجه این پرستش، تقوا و پرهیزکاری است.
تقوا: معیار ارزش و معیار انسان و میزان سنجش شخصیت اوست.
الذین من قبلکم : چون آن ها هنگام پرستش بت ها می گفتند که ما به روش نیاکان خود عمل می کنیم. و آیه در جواب آن ها می گوید: خدا خالق نیاکان شما هم هست.
آیه ۲۲: نعمت آسمان و زمین
دو نعمت بزرگ برای شکر گزاری:
- زمین بستری برای استراحت که اگر جاذبه نداشت، همه ی انسان ها در فضا پرتاب می شدند و سرگردان بودند.
امام سجاد علیه السلام می فرمایند: خداوند زمین را مناسب طبع شما قرار داد و موافق جسم شما. ن آنقدر سرد که در آن منجمد شوید و نه آنقدر گرم که از حرارتش بسوزید. نه آنقدر معطر که بوی آن به مغز شما آسیب رساند و نه بد بوکه مایه هلاکت شما شود. آن را همچون آب قرار نداد که در آن غرق شوید و نه آنچنان سفت و محکم که نتوانید در آن خانه بسازید و مردگان را در آن دفن کنید. و زمین مایه استراحت شماست.
۲. آسمان مانند سقفی است.